எம்.பி.ஏ – நாங்களும் படிப்போம்ல...!

தொலைதூரக்கல்வியில் முதலாமாண்டு எம்.பி.ஏ படிக்கின்றேன் (?) – (ஹா ஹா..ஒரு விளம்பரம் ..!)

முதல்நாள் வகுப்பு ... வழக்கம்போல பத்துமணிக்கே ! போய்விட்டேன்  , எமக்கு முன்னரே குழுமியிருந்த முப்பத்தி சொச்சம் பேருக்கு பாடம் நடத்திக்கொண்டிருந்தார் ஓர் இளம் பேராசிரியை. QUANTITATIVE TECHNIQUES இதுதான் சப்ஜெட் பேராம். ஒண்ணுமே வெளங்கல . இப்ப வரைக்கும் இந்த சப்ஜெட் பேரயே சரியா ப்ரனவுன்ஸ் பண்ண முடியல .

நான் உள்ளே நுழைந்து , தேடிப்பிடித்து முன் பெஞ்சின் ஓரத்தில் உட்கார்வதற்கும் , ஆசிரியை கேள்வி கேட்பதற்கும் சரியாக இருந்தது . கேள்வி இதுதான் ....

“STATISTICS” என்றால் என்ன?

மக்கா..! ஒரு புள்ள கூட வாயத் திறக்கல ...

மறுபடியும் கேட்கிறார் .... “STATISTICS” என்றால் என்ன?

“புள்ளி விபரம்” – இது நானு .

ஒட்டு மொத்த வகுப்பும் என்னையவே “குறு குறு” ன்னு பாக்குது ஏதோ “புள்ளிராஜாவ” பாக்குற மாதிரி .

எனக்கு ஒரு மாதிரி ஆகிடுச்சு. சரியாத்தானே சொன்னோம் , இல்ல ஒருவளே “புள்ளி ராஜான்னு” சொல்லிட்டோமோன்னு  பீதி ஆகிடுச்சு .

கரக்ட் .. “புள்ளி விபரம்” – விஜயகாந்த் தன்னோட படத்துலயெல்லாம் சொல்லுவார்ல அதான் என்றார் ஆசிரியை சிரித்துக்கொண்டே . அதற்கப்புறந்தான் நார்மலாகவே உணர்ந்தேன் .

காலம் போன கடசில காலேஜ் போறது பெரிய கொடும . பெரும்பாலும் சின்ன பசங்க தான் அதுவும் பால்யம் மாறா பசங்க , பாடம் நடத்திட்டு இருக்கும்போதே, பக்கத்து பெஞ்ச் பால்யம் கேக்குது , நீ  என்னடா பண்ற படிக்குறியா  இல்ல வேலைக்கு போறியா ? பின் பெஞ்சுலருந்து...... என்ன மச்சான் எந்த ஊரு ..? ஒட்டவும் முடியல , ஒட்டாமா இருக்கவும் முடியல . அதவிட கொடும பாடம் எடுக்குறவங்க, பெரும்பாலும் லாஸ்ட் இயர் காலேஜ் முடிச்சவங்கதான் . எல்லாருமே வயசுல சின்னவங்க , எப்டி பிகேவ் பண்றதுனே புரியல . இதுக்குதான்  படிக்குற வயசுல ஒழுங்கா படிக்கணும்கிறது .

அடுத்து மேடம்  எந்த கேள்விய கேட்டாலும் , பய புள்ளைக என்னையே பாக்குதுக . முடியல...! போதாக்குறைக்கு மேடமும்  என் மூஞ்சியவே பாக்குறாங்க . பதிலுக்கு நானும் அவுங்க மூஞ்சியவே பாத்தேன் . கொஞ்ச நேரத்துல அவுங்க மூஞ்சியில ஒரு மொறப்பு தெரிஞ்ச மாதிரி இருந்தது . அதுக்கப்புறம் சுவத்த பாக்க ஆரம்பிச்சுட்டேன் .

ரெம்ப முக்கியமான “சம்” அப்டின்னு சொல்லி , ஒரு கணக்கு போட ஆரம்பிச்சார் போர்டுல . அந்த கிளாஸ்ல இருந்தது ஒரு பெரிய சைஸ் போடு , அந்த போர்டையே மூணுவாட்டி அழிச்சு , அழிச்சு போடுறாரு . போடுறாரு , போட்டுக்கிட்டே இருக்காரு “சம்” முடிஞ்ச மாதிரியே தெரியல . “ஏண்டா எம்.பி.ஏ எடுத்தோம் , நமக்கு நாமே ஆப்பு வெச்சுகிட்டோம்” ன்னு புலம்பிக்கிட்டே உக்காந்துருந்த நேரத்துல,  நம்ம பக்கத்துல ஒக்காந்துருந்த  பய பயத்துல கேட்டான் இப்டி ....

“ஏன் மேடம் , இந்த எக்சாமுக்கு கால்குலேட்டேர் கொண்டுபோகலாம்ல...?”

“அய்யோ...! கால்குலட்டேர் கொண்டுபோகலைன்னா உன்னால இந்த சம்ம போடவே முடியாது” – இது மேடம்

“அய்யோ , கால்குலேட்டர் கொண்டுபோனாக்கூட என்னால இந்த சம்ம போடவே முடியாது” – இது நானு .

வழக்கமா முனுமுனுக்குற நானு , சத்தம் போட்டே சொல்லிட்டேன் . மொத்த வகுப்பும் கெக்கே பிக்கேன்னு சிரிக்குது . இது ஒன்னும் அவ்ளோ பெரிய ஜோக் இல்ல தான் . ஆனா நம்ம பய புள்ளைக “கொல்லுன்னு” சிரிச்சு என்ன சிக்கவிட்டுட்டானுங்க.

பியூஸ் போன பல்பாட்டம் மூஞ்சிய வச்சுக்கிட்டு , ஒருவித பீதியோடவே மேடத்த பார்த்தேன் . இந்ததடவ முன்னமாதிரி முழுசா சிரிக்கவும் இல்ல, பின்ன மாதிரி முழுசா மொறைக்கவும் இல்ல,

கொஞ்சம் முறைப்போடும் , நிறைய சிரிப்போடும் அவர் என்னையே உற்றுப் பார்த்தார் ...!

அய்யோ அது செம்ம கியூட் ....! இதுக்காகவே அரியர்ஸ் வச்சு , அடுத்த வருசமும் படிக்கலாம் QUANTITATIVE TECHNIQUES .

கண்டுபிடிப்பு  – பெண்கள் சிரிச்சாலோ , மொறச்சாலோ வராத அழகு! மொறச்சுக்கிட்டே சிரிக்கும் போது வந்துடுது.. அழகோ அழகு ..!

அடுத்த கிளாஸ்ல பார்ப்போம் என்ன நடக்கப்போகுதுன்னு .....!