தமிழ் வழியா ...? ஆங்கில “வலி”யா ...?

 குறிப்பு : நான்கு நாட்களுக்கு முன்பு எழுதியது .

போனவாரம் தமிழ்த்தாய்க்கு சிலை...!

இந்த வாரம் தமிழுக்கு உலை ...!

கல்லூரிகளில் இனி கட்டாயம் ஆங்கிலமாம்...! விசித்திரமாக இருக்கின்றது . விழிகளை விற்று சித்திரம் வாங்குவதற்கும் இதற்கும் பெரிதாக வித்தியாசம் ஒன்றும் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை .

கிராமத்திலிருந்து வரும் மாணவர்கள் , பத்தாம் வகுப்பு வரையோ பன்னிரெண்டாம் வகுப்பு வரையோ தமிழில் படித்து விட்டு , பின் எப்படி கல்லூரியில் அனைத்தையும் ஆங்கிலத்தில் படிக்கமுடியுமென்று தான் தெரியவில்லை . தனிப்பட்ட முறையில் மிகுந்த சிரமப்பட்டேன் . இதோ இன்று வரை பட்டுக்கொண்டிருக்கின்றேன் . பத்தாம் வகுப்பு முடிந்து பாலிடெக்னிக் சேர்ந்தபொழுது மொழிதெரியா நாட்டில் சிக்கிக்கொண்ட மாதிரிதான் இருந்தது . அதுவும் முதல் வருடம் கணிணியையே பார்த்திராத என்னைப்போன்ற  மாணவர்களுக்கு C , C ++ என்று பாடங்களை வைத்தது பெரும் கொடுமை கூடவே கணிதம் ஒன்று கணிதம் இரண்டு என்று இரண்டு பி(க)ணக்குகள் வேறு  . இந்த பாடங்களில் சரி பாதி மாணவர்கள் அவுட் . அதைவிட கொடுமை அடுத்த முறை அரியர் எழுதிய அத்தனை போரையும் தேர்ச்சி பெற வைத்தது.

கடந்த ஆறு மாதங்களில் அதிகமான சம்பளத்துடனும் , சலுகைகளுடனும் கூடிய அருமையான இரண்டு வேலை வாய்ப்புகள் தவறிப்போனது. ஆங்கிலத்தில் சரளமாக பேசத்தெரியவில்லை என்ற ஒரே காரணத்தினால் மட்டுமே இருவிடங்களிலும் நிராகரிக்கப்பட்டேன் . இயல்புக்கு திரும்ப இரண்டு வாரமானது . இடைப்பட்ட காலத்தில் ஏகத்துக்கும் எரிந்து விழுந்தேன்  அம்மாவிடமும்  , அப்பாவிடமும் ஆங்கிலப் பள்ளியில் என்னை சேர்க்காத காரணத்திற்காக.  நிராகரிப்பின் வலியைக்காட்டிலும் ரணமான வேறு வலி இவ்வுலகில் இருகின்றதா எனத்தெரியவில்லை  .

தமிழில் புரிந்து கொள்ளும் அளவுக்கு ஆங்கிலத்தில் பாடங்களை புரிந்து கொள்ளமுடியவில்லை , புத்தகத்தின் பக்கங்களை திருப்புவதை விட, டிக்சனரியின் பக்கங்களை தான் அதிகம் புரட்ட வேண்டியிருக்கிறது . அதே சமயம் , சில தொழில்நுட்ப படிப்புகளை தமிழில் படிப்பதென்பது ரஷ்ய , சீன மொழியில் படிப்பதைப்போன்று அவ்வளவு சிரமமாக இருக்கின்றது  , அந்தக்கொடுமைக்கு ஆங்கிலமே பரவாயில்லை என்று தான் தோன்றுகிறது .

இன்று வாழ்வாதாரமான தமிழ் மொழியை பொருளாதாரமான ஆங்கிலம் ஆட்சி செய்துகொண்டிருக்கின்றது  . இன்றைய இயந்திர வாழ்க்கையில் , நல்லதொரு பொருளாதார நிலையைப்பெற ஆங்கிலம் அதி அவசியம் தான் , அதிலேதும் மாற்றுக்கருத்து இல்லை . ஆனால் கட்டாயம் என்று திணிக்கப்படுவதைத்தான் ஏற்றுக்கொள்ளவே முடியவில்லை . திணிக்கப்படும் எதுவுமே வாந்தியாகத்தானே வெளியே வரும் ...? வாந்தி சில சமயம் வாழ்க்கையையே பறித்துவிடுகின்றதே.

பள்ளிக்கூட நாட்களில் எப்பொழுதும் பிடித்தமான வகுப்பு விளையாட்டு வகுப்பு தான் , எந்தவிதமான தேர்வும் , மதிப்பீடும் , மனனமும் கிடையாது . எந்தவிதமான கட்டாயமும் கிடையாது ஆனால் எல்லோருக்கும் மிகவும் பிடிக்கும் எல்லோரும் விருப்பத்தோடு  விளையாடுவோம் . வாழ்வாதாரமான தமிழையும் , பொருளாதாரமான  ஆங்கிலத்தையும்   பரீட்சை எழுதும் ஒரு பாடமாக வைக்காமல், விளையாட்டு வகுப்பை போன்றே , செயல் வழிக்கற்றல் மூலமாக ஆரம்பப்பள்ளிகளில் இருந்தே  முறையாக  சொல்லிக்கொடுத்தார்களேயானால்  நிச்சயமாக அது எல்லோருக்கும் பயனாக இருக்கும் . அதை விடுத்து கட்டாயம் என்று திணித்தார்களேயானால் அது சர்வநிச்சயமாக அழிவையே தரும் மொழிக்கும் , மனிதர்க்கும் .

ஒருவேளை ஆங்கில வழி கட்டாயமாக்கப்பட்டால் , அனைவரின் ஒருமித்த கருத்துக்கு பின்னரே அது நடைமுறைக்கு வரவேண்டும் . இல்லையெனில் ஆட்சி மாறினால் காட்சி மாறும் அரசியல் சடுகுடுவில் மாணவர்கள் சிக்கி சின்னா பின்னமாகிவிடுவார்கள். ஏற்கனவே சமச்சீர் கல்வியில் அதுதானே நடந்தது .

என்றென்றும் புன்னகையுடன்

ஜீவன்சுப்பு